Het is niet of/of, maar én/én. Je hebt richting en kaders nodig, maar uitvoering kan alleen lokaal en moet géén knellend kader hebben. Alleen dan kunnen we als samenleving weerbaar en veerkrachtig blijven.
 

Je hebt wel sturing nodig anders wordt je ook geen maatschappij, of het het enige is denk ik niet, maar wel zeer nodig

 Je hebt wel sturing nodig anders wordt je ook geen maatschappij, of het het enige is denk ik niet, maar wel zeer nodig

De vraag is nogal breed, maar dat past bij breed maatschappelijk. De aanpak van vitale infrastructuur heeft nationale sturing nodig, zeker. Als het gaat om het door laten leven van mensen zo goed en kwaad als het kan, dan is het veel meer lokaal faciliteren. Netwerken in stand houden of extra organiseren dat is iets meer voor gemeenten en provincies en zou passen in hun economische of sociale opgave.

Als stevige nationale sturing betekent dat we de extra defensie uitgaven gaan compenseren door het verlagen op landelijk niveau van de solidariteit (kwetsbaren verder isoleren in de maatschappij) dan is dat erg contraproductief.

Als historicus onderzoek ik het snijvlak van veiligheid/defensie en samenleving., met name periode 1890-1950.

Sturing en coördinatie moeten van 'boven' komen. Formuleer kernachtig wat nodig is, maar neem in dit stadium geen gedetailleerde beslissingen over uitvoering/realisatie.

De praktische invulling moet nmm van onderop komen, vanuit de samenleving, gedragen. Probeer het traject, de praktische totstandkoming, niet dood te besturen, te managen en/of te marketen. Dit is een bestuurlijke valkuil. Dit is nmm waar de 'boze burger' vooral een hekel aan heeft; wel 'over mij', maar niet 'met mij'.

Maatschappelijk draagvlak: neem contact op met dr. Tine Molendijk van het NLDA.