De publiek-private coalitie dat invulling wil geven aan het Whole of Society gedachtegoed bestaat uit onder andere de gemeenten, het NIPV, Saab Nederland en de Infra Capacity Alliance. De ambitie is helder: geen rapport voor in de la, maar concrete beweging op gang brengen. De Roode, gespecialiseerd in het bouwen van publiek-private ecosystemen, ziet het als zijn taak om partijen te activeren en te verbinden: “Onze insteek is simpel, we willen geen rapport, we willen voor beweging zorgen.”
Die beweging begint bij het voeren van gerichte gesprekken met bedrijven, maatschappelijke organisaties en publieke instellingen. Wat betekent Whole of Society voor hen? Welke rol kunnen zij spelen in tijden van crisis of langdurige verstoring? Welke capaciteiten zijn beschikbaar, en welke bereidheid is er om te investeren, in tijd, middelen of geld? Het doel is om veertig gemotiveerde partijen bijeen te brengen: een ‘coalition of the willing’ die samenwerkt vanuit gedeeld eigenaarschap.
Naast bedrijven en maatschappelijke organisaties zijn ook publieke vertegenwoordigers actief betrokken bij het traject. Denk aan de veiligheidsregio’s, brandweer, politie, Defensie, GHOR, GGD en gemeentelijke bestuurders zoals burgemeesters en wethouders. Juist in hun gecombineerde rol als beleidsmaker én crisisfunctionaris vormen zij een schakel in het vergroten van maatschappelijke weerbaarheid. Door hen onderdeel te maken van de coalitie, ontstaat een brede en gedragen beweging. Hun praktijkervaring, wettelijke taken en bestuurlijke verantwoordelijkheid vormen een brug tussen strategisch denken en operationele realiteit.
Om de samenwerking te structureren en te verdiepen, wordt gebruikgemaakt van het model van WeerbaarNL, dat vijf maatschappelijke behoeften onderscheidt: Veiligheid, Basisbehoeften, Opgeschaalde Medische Zorg, Nafase en Herstel, en Vitale Processen. Deze indeling helpt om domeinoverstijgend te denken, elkaars taal te leren spreken en wederzijdse afhankelijkheden beter te begrijpen.
Een belangrijk moment in het project is de werksessie op 6 juni. Dan komen alle betrokken partijen fysiek bij elkaar om gezamenlijk antwoorden te formuleren op de vraagstukken die in de voorbereidende gesprekken naar boven zijn gekomen. Daarbij gaat het niet alleen om rollen en verantwoordelijkheden, maar ook om de governance: hoe organiseer je samenwerking? Hoe borg je continuïteit? Hoe financier je het, en wie neemt daarin welke verantwoordelijkheid?
Om dit te kunnen doen op basis van actuele en bruikbare informatie, worden alle inzichten en betrokken partijen opgenomen in een digitale applicatie. Daarin worden de stakeholders gekoppeld aan concrete capaciteiten binnen de vijf maatschappelijke behoeften. Wie is beschikbaar, wie is aanspreekbaar, en welke expertise of infrastructuur kunnen zij inbrengen?
De sessie vormt het hoogtepunt van het traject en dient als katalysator voor verdere actie. Kort na deze bijeenkomst wordt een whitepaper opgeleverd, waarin alle bevindingen en inzichten samenkomen. Maar belangrijker nog: het bevat een concreet voorstel voor vervolgstappen en biedt handvatten voor verankering in beleid en praktijk.
Volgens De Roode is het activeren van eigenaarschap bij alle betrokkenen de sleutel tot succes. “Ja, er is soms huiver bij overheden of veiligheidsregio’s om intensief samen te werken met het bedrijfsleven. Maar in dit traject is het anders. Het project wordt gedragen door de regio. Het is van de veiligheidsregio’s, het is van de burgemeesters. En precies dat maakt het mogelijk om een duurzaam ecosysteem te bouwen dat onze samenleving weerbaarder maakt. Niet op papier, maar in de praktijk.”